KO JE U VLADI Ovo su biografije svih ministara u Vladi Srbije
Foto: Shutterstock
Srpska napredna stranka danas je održala sednicu Predsedništva u sedištu stranke, nakon koje je Miloš Vučević objavio ko će rukovoditi kojim ministarstvom, au nastavku teksta pogledajte biografije novih ministara.
Predsednik vlade – Miloš Vučević
Rođen je 1974. godine u Novom Sadu. Osnovnu školu „Vasa Stajić” pohađao je u Novom Sadu, a potom je završio gimnaziju „Jan Kolar” u Bačkom Petrovcu i diplomirao na Pravnom fakultetu u Novom Sadu 1999. godine, sa prosečnom ocenom 8,84. Po završetku gimnazije 1993/94 godine, odlazi na služenje vojnog roka u Vranje, a potom u Gnjilane.
Advokaturom se bavi od 1999. godine u porodičnoj advokatskoj kancelariji. Predsednik je Gradskog odbora Srpske napredne stranke Novi Sad. Za predsednika Gradskog odbora Srpske napredne stranke u Novom Sadu izabran je na izborima unutar stranke na lokalnom nivou održanim 2011. godine i 2017. godine.
Za gradonačelnika Grada Novog Sada izabran je u septembru 2012. godine, nakon čega prestaje da se bavi advokatskim poslom. Bio je član Upravnog odbora Nacionalne alijanse za lokalni ekonomski razvoj (NALED) od 2015. do 2016. godine.
Nakon lokalnih izbora 2016. godine, u drugom uzastopnom mandatu je izabran za gradonačelnika Novog Sada, a 2020. godine treći put je izabran za gradonačelnika, što se dogodilo prvi put u istoriji grada. Potpredsednik Srpske napredne stranke postaje 2021. godine.
Dobitnik je više priznanja, među kojima i povelje počasnog senatora Senata privrede Srbije 2014. godine. Iste godine dobija i nagradu „Kapetan Miša Anastasijević”, koja mu je uručena kao lideru gradske uprave, za promociju evropskih vrednosti života u Novom Sadu. Dve godine kasnije, 2016. godine, te vrednosti su potvrđene i proglašenjem Novog Sada za Omladinsku prestonicu Evrope 2019. i Evropsku prestonicu kulture 2021.
Dobitnik je priznanja „Bela golubica” u okviru programa „Tesla Global foruma”. Nosilac je Ordena Svetog vladike Maksima Eparhije sremske, kao i gramate priznanja i zahvalnosti Eparhije bačke za izuzetan doprinos u razvoju duhovnog i crkvenog života, a u 2022. godini dobio je najveće priznanje Srpske pravoslavne crkve – Orden Svetog Save drugog stepena.
Prvi potpredsednik vlade i ministar finansija – Siniša Mali
Rođen je 1972. godine u Beogradu. Osnovnu i srednju školu – Petu beogradsku gimnaziju, završio je u Beogradu. Diplomirao je i magistrirao na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Tokom osnovnih studija, dobio je nagradu kao student generacije, da bi po završetku studija dobio nagradu za najbolji diplomski rad. Kao Ron Brown stipendista, 1999. godine je magistrirao na Washington University u Sent Luisu, Sjedinjene Američke Države (SAD), smer finansije (Master of Business Administration diploma). Tokom studija je radio kao asistent na pet predmeta iz oblasti poslovnih finansija. Nakon studija je primio nagradu kao najbolji student u oblasti finansija, kao i nagradu da je među 10 odsto najboljih studenata na top 20 poslovnih škola u SAD te godine.
U junu 2017. godine, kao polaznik VI klase, završio je Visoku školu bezbednosti i odbrane i stekao najviši nivo karijernog usavršavanja u Vojsci Republike Srbije.
U septembru 2020. godine upisao je doktorske studije na Tehničkom univerzitetu u Košicama, u Slovačkoj, gde je pohađao studijski program „Finansije“. U avgustu 2022. godine je položio tzv. „dissertation exam“ kojim se odobrava tema za doktorski rad. U junu 2023. godine odbranio je doktorsku tezu pod nazivom „The Flypaper Effect in the Republic of Serbia“.
Nosilac je zvanja Chartered Financial Analyst (CFA) i član CFA Institute, Serbian Business Angels Network, Fulbright Alumni Association of Serbia i British-Serbian Business Club.
U novembru 2020. godine položio je ispit iz oblasti upravljanja alternativnim investicijama, čime je stekao zvanje Chartered Alternative Investment Analyst (CAIA), koje dodeljuje eminentna svetska Asocijacija CAIA.
Takođe, nosilac je licence portfolio menadžera, koju izdaje Komisija za hartije od vrednosti Republike Srbije.
Bio je gradonačelnik Beograda od aprila 2014. do maja 2018. godine. Prethodno je obavljao funkciju predsednika Privremenog organa Grada Beograda. Pre nego što je postao gradonačelnik, bio je specijalni savetnik za privredu i finansije tadašnjeg prvog potpredsednika Vlade Republike Srbije Aleksandra Vučića.
Prethodno je bio finansijski savetnik u privatnom sektoru, gde je radio u nekoliko privatnih preduzeća koja su se bavila savetovanjem u oblasti finansijskih usluga. Radio je kao konsultant u kompaniji „Deloitte & Touche” u Beogradu i Pragu, gde se specijalizovao za oblast kupovine i prodaje preduzeća, finansijski konsalting, finansijsko restrukturiranje i konsolidaciju poslovanja u privatnim i javnim preduzećima.
Radio je u „Credit Suisse First Boston u Mergers & Acquisitions Group” u Njujorku.
Godine 2001. postavljen je za pomoćnika ministra za privatizaciju u Ministarstvu za privredu i privatizaciju Vlade Republike Srbije. Krajem te godine prelazi u Agenciju za privatizaciju, gde je bio direktor Centra za tendersku privatizaciju. Na toj funkciji ostaje do kraja 2003. godine. Na poziciju ministra finansija prvi put dolazi u maju 2018. godine, kao priznati finansijski stručnjak koji je radio za najveće svetske konsultantske kompanije, ali i kao gradonačelnik koji je pokrenuo i sproveo obiman program finansijske konsolidacije u Gradu Beogradu, gde je prepolovio dug grada i značajno smanjio budžetski deficit. Za vreme njegovog mandata Beograd je po prvi put dobio kreditni rejting.
Po drugi put za ministra finansija izabran je u oktobru 2020. godine. U novembru 2020. godine postavljen je za nacionalnog koordinatora Republike Srbije za saradnju Republike Srbije u okviru mehanizma saradnje Narodne Republike Kine i država Centralne i Istočne Evrope, kao i za predsednika srpskog dela Mešovite međuvladine komisije za trgovinu i ekonomsku saradnju sa NR Kinom.
Predsednik je Mešovitog komiteta za saradnju sa Ujedinjenim Arapskim Emiratima, a takođe je i guverner Srbije u Svetskoj banci i u Azijskoj infrastrukturnoj investicionoj banci.
Predsednik je Koordinacionog tela za sprečavanje pranja novca i finansiranje terorizma. Takođe, predsednik je Koordinacionog tela za suzbijanje sive ekonomije. Član je Saveta za ekonomski razvoj.
Dobitnik je nagrade „Najevropljanin 2014” za projekat razvoja i rekonstrukcije Beograda. Evropski pokret u BiH mu je 2017. godine dodelio priznanje „Najtolerantniji grad u regionu”.
Ministar spoljnih poslova i zamenik predsednika vlade – Marko Đurić
Rođen je u Beogradu, kao dete Sava i majke Jasne (rođ. Pašić) koja je Jevrejka po majci. Otac njegove majke Najdan Pašić bio je poznati srpski i jugoslovenski profesor, društveni i politički teoretičar, jedan od osnivača Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Beogradu i poznatog nedeljnika NIN. Stric Najdana Pašića bio je Nikola Pašić, koji zauzima jedno od najznačajnijih mesta u savremenoj političkoj istoriji Balkana.
Po završetku osnovne škole Vladislav Ribnikar (1990—1998), Đurić je nastavio školovanje u Prvoj beogradskoj gimnaziji (1998—2002). Studije prava upisao je 2002. godine na Pravnom fakultetu koje je kasnije nastavio na Pravnom fakultetu za pravosuđe i privredu u Novom Sadu koji je i završio.
Zauzeo je prvo mesto u timu Pravnog fakulteta kao „Zastupnik države pred Međunarodnim sudom pravde“ u poznatom Filip C. Džesap Međunarodnom takmičenju-simulaciji rada međunarodnog javnog suda 2006. godine. Studije prava je završio na Fakultetu za pravosuđe i privredu 2010. godine. Od 2014. godine pohađa Master akademske studije politikologije na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu.
Đuriću je srpski maternji jezik, tečno govori engleski, dobro se služi hebrejskim i ima osnovno znanje francuskog jezika.
Ministar odbrane – Bratislav Gašić
Rođen je 1967. godine u Kruševcu. Završio je Osnovnu školu „Jovan Jovanović Zmaj” u Kruševcu. Srednje školsko obrazovanje i diplomu građevinskog tehničara stekao je y Obrazovnom centru „Bosa Cvetić”. Zvanje diplomirani ekonomista stekao je na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Nišu.
Od 1989. godine bavi ce privatnim preduzetništvom, prvo kao vlasnik privatnog preduzeća „Santos”, a kasnije kao suvlasnik mešovitog grčko-srpskog preduzeća „Saco d.o.o.”.
Bio je narodni poslanik na listi Srpske napredne stranke do avgusta 2012. godine.
Od marta 2013. godine do decembra 2013. godine bio je predsednik Upravnog odbora JP „Srbijagas”. Od juna 2012. godine do aprila 2014. godine obavljao je funkciju gradonačelnika grada Kruševca. Od aprila 2014. godine do februara 2016. godine bio je ministar odbrane u Vladi Republike Srbije.Od 29. maja 2017. godine bio je direktor Bezbednosno-informativne agencije Republike Srbije.
Do osnivanja Srpske napredne stranke nije bio politički angažovan, niti je bio član druge političke stranke.
Jedan je od osnivača Srpske napredne stranke, u čijem je Predsedništvu od 2009. godine.
Bio je predsednik Opštinskog odbora Srpske napredne stranke Kruševac i predsednik Okružnog odbora Srpske napredne stranke za Rasinski okrug, a u periodu od 2012. do 2016. godine bio je jedan od potpredsednika Srpske napredne stranke.
Imenovanjem na mesto direktora Bezbednosno-informativne agencije 29. maja 2017. godine, zamrzao je članstvo na svim funkcijama u Srpskoj naprednoj stranci.
Odlikovan je Ordenom Njegoša prvog reda, za priznati javni rad i lične rezultate, zasluge u međunarodnoj saradnji, kao i doprinos u razvoju i jačanju sveukupnih odnosa između Republike Srpske i Srbije.
Nosilac je više odlikovanja Srpske pravoslavne crkve: Ordena kralja Milutina (kao veliki ktitor Srpske pravoslavne crkve), Ordena Svetog Save drugog reda, Ordena Svetog Simeona Mirotočivog i Ordena Prepodobnog Prohora Pčinjskog.
Ministar unutrašnje i spoljne trgovine – Tomislav Momirović
Momirović je rođen 1983. godine u Beogradu. Osnovnu i srednju školu završio je u Beogradu. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je bio student-prodekan, član Saveta fakulteta i član Saveta Univerziteta u Beogradu.
Bogato iskustvo u privatnom sektoru stekao je na rukovodećim pozicijama, unapređujući poslovanje, uvodeći inovacije i kreirajući investicione prilike, uz konstantan rad na jačanju matičnog privrednog sektora. Od otvaranja novih radnih mesta do zaštite normalnog funkcionisanja u uslovima globalne pandemije, bio je spreman da uloži veliku energiju u širenje privrednih aktivnosti radi generisanja stabilnog razvoja Republike Srbije.
Na lični poziv predsednika Srbije Aleksandra Vučića, iz privatnog sektora prelazi u državni, na dužnost ministra građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture u Vladi Republike Srbije od 2020. godine. U periodu od 2020. do 2022. formirao je efikasan tim, koji je u uslovima globalne epidemije korone i ogromnih političkih nestabilnosti na istoku Evrope, obezbedio stabilno izvođenje najvećih infrastrukturnih radova u istoriji Srbije.
Dobitnik je priznanja – Junske nagrade opštine Ivanjica za doprinos izgradnji lokalne infrastrukture, zlatne medalje „Takovski ustanak” za izuzetan doprinos u razvoju infrastrukture u opštini Gornji Milanovac, Povelje zahvalnosti opštine Kučevo za doprinos izgradnji infrastrukturnih projekata, Plakete sa zlatnim amblemom za veliki doprinos realizaciji kapitalnih projekata na teritoriji opštine Vrnjačka Banja, kao i Plakete zahvalnosti opštine Varvarin, kao društvenog priznanja za izuzetna dostignuća i rezultate ostvarene u radu ove opštine.
Član je Predsedništva Srpske napredne stranke.
Ministar privrede – Andrijana Mesarović
Adrijana Mesarović rođena je u Novom Sadu 1981. godine, gde i danas živi i radi. Osnovno, srednje i visoko obrazovanje završila je i stekla u svom rodnom gradu, u Novom Sadu. Kao master ekonomije svoje profesionalno usmerenje posvetila je radu u oblasti bankarstva, finansija, računovodstva, poreske politike, ekonomije, finansijskog restrukturiranja i konsolidacije poslovanja u preduzećima sa privatnim kapitalom i javnim preduzećima.
Paralelno, pohađajući gimnaziju u Novom Sadu, završila je i školu u Velikoj Britaniji u gradu Sautemptonu. Završila je više specijalizovanih obuka najvišeg nivoa stručnog osposobljavanja iz informatike.
Po završetku studija, radni vek započela je u porodičnoj kompaniji, gde je provela dve godine. Nakon toga, radila je godinu dana u sektoru marketinga inostrane kompanije.
Desetogodišnju karijeru u bankarskom sektoru započela je 2008. godine, najpre kao asistent menadžer za projektno finansiranje i dokumentarne poslove sa velikim klijentima u Odeljenju za devizne aranžmane u Direkciji za poslovne aranžmane u Sektoru za korporativno bankarstvo, a zatim kao asistent menadžer odnosa sa korporativnim klijentima u Odeljenju za dinarske aranžmane u Direkciji za poslovne aranžmane u Sektoru za korporativno bankarstvo. Sa stažom na radnom mestu saradnika u Odeljenju za velika preduzeća u Sektoru za rad sa privredom započinje 2010. godine.
Kao viši samostalni stručni saradnik u Odeljenju za velika preduzeća, u Sektoru za rad sa privredom radila je duži vremenski period, nakon čega je postavljena za šefa istog Odeljenja. Tom prilikom obavljala je sve bankarske poslove u vezi sa velikim klijentima, kao i sve druge poslove iz delokruga rada Sektora, prema utvrđenim procedurama banke, te Narodne banke Srbije.
Ministar poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede – Aleksandar Martinović
Rođen je 1976. godine u Slavonskom Brodu, u Republici Hrvatskoj. Na Pravnom fakultetu u Novom Sadu diplomirao je 1999. godine, sa prosečnom ocenom 9,38. Na istom fakultetu magistrirao je 2003. godine, odbranivši magistarski rad „Pojam uprave u srpskoj pravnoj nauci”, a 2011. godine odbranio je i doktorsku disertaciju „Odnos vlade i uprave – s posebnim osvrtom na srpsko i nemačko pravo”.
Zaposlen je u zvanju docenta na Pravnom fakultetu u Novom Sadu, na kojem izvodi nastavu iz više predmeta na osnovnim, master i doktorskim studijama u oblasti Javnog prava.
Političkim radom počeo je da se bavi 1997. godine, kao član Srpske radikalne stranke. Od 2012. godine član je Srpske napredne stranke. Član je Predsedništva i Glavnog odbora Srpske napredne stranke.
Za narodnog poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srbije biran je šest puta: 2007, 2008, 2014, 2016, 2020. i 2022. godine. Tokom vršenja funkcije narodnog poslanika obavljao je dužnost zamenika predsednika poslaničke grupe Srpske radikalne stranke, zamenika predsednika poslaničke grupe Srpske napredne stranke, kao i predsednika poslaničke grupe Srpske napredne stranke. Takođe, bio je član i predsednik više odbora Narodne skupštine Republike Srbije.
Potpredsednik Vlade, ministar za zaštitu životne sredine – Irena Vujović
Rođena je 1983. godine u Beogradu. Diplomirani je ekonomista–master.
U Srpskoj naprednoj stranci je od 2008. godine. Članica je Predsedništva i predsednica Nadzornog odbora SNS. Tokom svoje političke karijere u dva mandata je izabrana za narodnu poslanicu u Skupštini Srbije, 2012. i 2014. godine.
Za vreme obavljanja dužnosti narodne poslanice bila je članica Odbora za administrativno-budžetska i mandatno-imunitetska pitanja, Odbora za privredu, regionalni razvoj, trgovinu, turizam i energetiku, predsednica Odbora za spoljne poslove (u drugom mandatu), kao i šefica stalne delegacije Parlamentarne skupštine Crnomorske ekonomske saradnje i predsednica Grupe prijateljstva sa Azerbejdžanom.
Od 2014. do 2016. godine bila je pomoćnica gradonačelnika Beograda za oblast društvenih delatnosti.
Na čelu je Saveta za rodnu ravnopravnost Grada Beograda od osnivanja ovog tela 2015. godine, a od 2016. do 2020. godine bila je predsednica Gradske opštine Savski venac.
Na dužnost ministarke zaštite životne sredine u Vladi Republike Srbije prvi put je stupila 28. oktobra 2020. godine.
Ministar građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture – Goran Vesić
Rođen je 1969. godine u Kruševcu, a odrastao u Mariboru, u Sloveniji, i Kraljevu. Osnovnu školu i Gimnaziju završio je u Kraljevu, a diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu. Bio je stažista Evropske fondacije Robert Šuman u Evropskoj komisiji i Evropskom parlamentu 1999. godine.
Od februara do septembra 1997. bio je član Izvršnog odbora Skupštine grada Beograda, a od 1996. do 2000. odbornik Skupštine grada Beograda. Bio je poslanik Narodne skupštine Republike Srbije od 2000. do 2003. godine, od 2001. do 2002. predsednik Administrativnog odbora Narodne skupštine Republike Srbije, od 2001. do 2003. savetnik saveznog ministra unutrašnjih poslova SR Jugoslavije i zamenik predsednika Odbora za odbranu i bezbednost Narodne skupštine Republike Srbije, a savetnik ministra odbrane Državne zajednice Srbija i Crna Gora od 2003. do 2004. godine.
Bio je član Komisije za podelu vojne imovine između Srbije i Crne Gore nakon prestanka postojanja SR Jugoslavije i nastanka Državne zajednice Srbija i Crna Gora u periodu od 2003. do 2004. godine.
Na funkciji odbornika Skupštine gradske opštine Vračar bio je od 2004. do 2008. godine. Bio je sekretar Privremenog organa grada Beograda koji je imenovala Vlada Republike Srbije u periodu od novembra 2013. do aprila 2014. godine, član Upravnog odbora Privredne komore Beograda od 2013. do 2014. godine. Za odbornika Skupštine grada Beograda biran je na izborima održanim 2014, 2018. i 2022. godine. Od 2014. do 2018. godine bio je gradski menadžer Grada Beograda, a od 2018. do 2022. godine obavljao je funkciju zamenika gradonačelnika Grada Beograda. Od 1994. do 1997. godine bio je šef Kabineta predsednika Demokratske stranke Zorana Đinđića. Učestvovao je u izbornim kampanjama u Crnoj Gori od 1997. do 2000, kao i u izbornoj kampanji u Republici Srpskoj 1997. godine. Posle 2004. godine aktivno je učestvovao u izbornim kampanjama u Sloveniji, Bugarskoj i Severnoj Makedoniji.
Na izborima za Narodnu skupštinu Republike Srbije koji su održani 3. aprila 2022. godine izabran je za narodnog poslanika.
Član je Predsedništva i Glavnog odbora Srpske napredne stranke.
Ministar rudarstva i energetike – Dubravka Đedović Handanović
Rođena je 1978. godine u Beogradu. Diplomirala je bankarstvo i finansije na Ekonomskom fakultetu u Beogradu, a magistrirala finansije i menadžment na SDA Bocconi univerzitetu u Milanu i UCLA Anderson školi menadžmenta u Los Anđelesu.
Objavila je nekoliko naučnih radova na temu javno-privatnih partnerstava i projektnog finansiranja u saradnji sa Univerzitetom u Beogradu i gost je predavač na master studijama University College London.
Na poziciju ministra energetike i rudarstva došla je sa mesta člana Izvršnog odbora NLB Komercijalne banke na koje je postavljena 2021. godine. Na ovu funkciju dolazi sa pozicije direktorke Regionalnog predstavništva Evropske investicione banke (EIB) za Zapadni Balkan, najveće multilateralne finansijske institucije na svetu i jednog od najvećih kreditora zemalja Zapadnog Balkana, gde je provela pet godina.
U Vladu Republike Srbije donela je bogato 18-godišnje međunarodno iskustvo finansiranja velikih korporacija, investicija i projekata iz oblasti energetike, transporta, telekomunikacija, inovacija i drugih industrija, ali i iskustvo u finansiranju malih i srednjih preduzeća, koja su stub nacionalne privrede.
Pre dolaska na funkciju EIB-a u Beogradu, bila je u sedištu EIB-a u Luksemburgu menadžer za Srbiju, Severnu Makedoniju i Albaniju, ali i zadužena za projekte javno-privatnog partnerstva i projektna finansiranja uključujući Irsku, Francusku, Veliku Britaniju i zemlje Beneluksa, kada je i nagrađena od strane Project Finance magazine za Evropsku transakciju godine u avio-sektoru 2013. godine.
Minstarka Đedović Handanović karijere u bankarstvu, radila je u medijima i komunikacijama.
Ministar pravde – Maja Popović
Maja Popović rođena je 17. marta 1972. godine u Beogradu.
Osnovnu školu završila je u Beogradu, a srednju školu u Španiji – na engleskom koledžu Baleares international school, gde se nastava održavala na španskom i engleskom jeziku, gde je bila đak generacije.
Pravni fakultet u Beogradu upisala je 1989. i isti završila u roku, u 21. godini. Te godine bila je najmlađi svršeni student na Pravnom fakultetu u Beogradu.
Pravosudni ispit položila je 1996. godine u Ministarstvu pravde Republike Srbije.
Od oktobra 2014. godine bila je zaposlena u Bezbednosno-informativnoj agenciji, gde je bila raspoređena u upravi za međunarodnu saradnju – odeljenje za kontakte sa stranim bezbednosno-obaveštajnim službama i institucijama – grupe Amerika i Evropa, kao glavni inspektor.
Nakon toga je raspoređena u Upravu za ljudske resurse, sistemsko pravne, imovinske i stambene poslove, na mesto načelnika odeljenja za sistemsko pravne, normativne, imovinsko pravne i stambene odnose.
Od avgusta 2015. raspoređena je na mesto šefa kabineta direktora Bezbednosno-informativne agencije, a od februara 2018. na mesto savetnika direktora Bezbednosno-informativne agencije. Od oktobra 2020. godine je raspoređena na mesto specijalnog savetnika direktora Bezbednosno-informativne agencije.
Ministar za upravu i lokalnu samoupravu – Jelena Žarić Kovačević
Među novim licima nalazi se i Jelena Žarić Kovačević koja će biti ministarka za državnu upravu i lokalnu samoupravu.
Jelena Žarić Kovačević rođena je 2. maja 1981. godine u Nišu, član je Srpske napredne stranke i bila je narodna poslanica.
U Nišu je završila osnovnu i srednju školu i diplomirala na Pravnom fakultetu, gde je kasnije stekla i zvanje master pravnih nauka.
Po zanimanju je advokat i u struci je radila do 2012. godine, kada je postala zamenica sekretara Skupštine Grada Niša. Bila je direktorka Odbojkaškog kluba „Niš“. Godine 2016. dala je ostavku na funkciju sekretara Skupštine jer je postala predsednik Gradske izborne komisije.
Gradska izborna komisija u Nišu za svoj rad tokom izbora 2016. godine samoisplatila se milionskom svotom novca, tokom dva meseca rada u tom telu Žarić Kovačević inkasirala je 208.000 dinara.
2012. godine postala je narodna poslanica i to je bio njen prvi mandat. Nakon redovnih parlamentarnih izbora u junu 2020. godine, iako se u javnosti pominjala kao kandidat za ministarsko mesto u Vladi, potvrđen joj je drugi mandat narodnog poslanika, a od 1. avgusta 2022. godine po treći put je u poslaničkoj klupi.
U Narodnoj skupštini bila je predsednik Odbora za ustavna pitanja i zakonodavstvo i zamenik članova u Odboru za ljudska i manjinska prava i ravnopravnost polova, Odboru za rad, socijalna pitanja, društvenu uključenost i smanjenje siromaštva i Odboru za zdravlje i porodicu.
Ministar za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog – Tomislav Žigmanov
Žigmanov je rođen 1967. godine u Tavankutu. Diplomirao je filozofiju u Novom Sadu. Živi i radi u Subotici.
Društveno je aktivan od 1990. godine. Bio je član uredništva subotičkog dvonedeljnika „Žig“ od 1994. do 1996. godine, zamenik glavnog urednika od 1996. do 1997, a 1998. glavni i odgovorni urednik ovog lista.
U periodu od 1997. do 1998. godine bio je koordinator za programe edukacija za civilno društvo pri Otvorenom univerzitetu u Subotici. Nosilac je izgradnje nekoliko najvažnijih hrvatskih institucija u Subotici: prvi glavni i odgovorni urednik programa na hrvatskom jeziku Radio Subotice od 1998. do 2000. godine, jedan je od inicijatora, pokretača, kao i prvi predsednik Upravnog odbora NIU Hrvatska riječ od 2002. do 2004. godine, kao i prvi ravnatelj Zavoda za kulturu vojvođanskih Hrvata od 2008. godine.
Predaje povijest filozofije na Teološko-katehetskom institutu Subotičke biskupije, a kao gostujući predavač održao je desetak predavanja na visokoškolskim ustanovama u zemlji i Hrvatskoj.
Piše pesme, refleksivnu prozu, eseje, naučne i filozofske radove. Autor je šesnaest knjiga iz navedenih područja, od kojih je nekoliko i nagrađeno. Redovno prati manjinsku i interetničku problematiku, u okviru čega piše i o problematici položaja hrvatske manjine u Vojvodini. Učestvovao je na tridesetak filozofskih i naučnih simpozijuma, konferencija i skupova. Radovi su mu prevođeni na engleski, nemački, mađarski, rumunski, bugarski i rusinski jezik.
Predsednik je Demokratskog saveza Hrvata u Vojvodini od 2015. godine.
Bio je narodni poslanik u Narodnoj skupštini u mandatu od 2016. do 2020. godine.
Potpredsednik Vlade, Ministar unutrašnjih poslova – Ivica Dačić
Rođen je 1. januara 1966. godine u Prizrenu. Završio je Gimnaziju „Stevan Sremac” u Nišu. Diplomirao je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu, sa prosečnom ocenom 10 (deset).
Od 1992. godine je bio narodni poslanik u Saveznoj skupštini SRJ, a od 2004. godine i u Narodnoj skupštini Republike Srbije. Bio je ministar za informisanje u prelaznoj Vladi Srbije 2000. godine. Predsednik je Socijalističke partije Srbije od 2006. godine.
Bio je prvi potpredsednik Vlade – zamenik predsednika Vlade i ministar unutrašnjih poslova od jula 2008. do jula 2012. godine. Obavljao je funkciju predsednika Vlade i ministra unutrašnjih poslova od jula 2012. do aprila 2014. godine. Od aprila 2014. godine do oktobra 2020. godine bio je prvi potpredsednik Vlade i ministar spoljnih poslova. Od oktobra 2020. do avgusta 2022. godine obavljao je dužnost predsednika Narodne skupštine Republike Srbije.
Poseduje višedecenijsko iskustvo i rezultate ostvarene u učešću i rukovođenju u različitim organima izvršne i zakonodavne vlasti u Republici Srbiji. Tokom 2015. godine predsedavao je OEBS-u.
Dobitnik je priznanja „Najevropljanin” za 2009. godinu, Ordena prijateljstva Ruske Federacije 2018. godine i priznanja Statueta „Kapetan Miša Anastasijević” 2018. godine.
Ministar prosvete – Slavica Đukić Dejanović
Slavica Đukić Dejanović rođena je 1951. godine u Rači. Osnovnu školu i gimnaziju završila je u Kragujevcu, a Medicinski fakultet, magistarske i doktorske studije i specijalizaciju iz neuropsihijatrije na Medicinskom fakultetu u Beogradu.
U sedam mandata bila je poslanica u Narodnoj skupštini Republike Srbije, Saveznom parlamentu SR Jugoslavije i Državne zajednice Srbije i Crne Gore.
U prelaznoj Vladi Republike Srbije bila je ministarka za brigu o porodici i članica Interparlamentarne unije.
Obavljala je funkciju predsednice Narodne skupštine Republike Srbije od 2008. do 2012. godine. Bila je i vršilac dužnosti predsednika Srbije od početka aprila do kraja maja 2012. godine. Od 2012. do 2014. godine bila je ministarka zdravlja u Vladi Republike Srbije. Najveći deo karijere provela je kao redovna profesorka, šefica Katedre za psihijatriju i prorektorka za međunarodnu saradnju Univerziteta u Kragujevcu. Od 1982. godine, u nastavi je na predmetu „Psihijatrija“ na Medicinskom fakultetu u Kragujevcu. Bila je najmlađa žena doktorka medicinskih nauka u Šumadiji i osnivačica je dnevne Psihijatrijske bolnice.
Obavljala je funkciju direktorke Kliničko-bolničkog centra u Kragujevcu u periodu od 1993. do 2000. godine, a od 2014. do 2016. godine bila je direktorka Klinike za psihijatrijske bolesti „Dr Laza Lazarević“ u Beogradu.
Od avgusta 2016. do oktobra 2020. obavljala je funkciju ministarke bez portfelja u Vladi Republike Srbije zadužene za demografiju i populacionu politiku.
Od oktobra 2020. godine obavljala je funkciju specijalne savetnice u Vladi Republike Srbije zadužene za implementaciju Agende UN za održivi razvoj do 2030. godine.
Članica je Udruženja psihijatara Srbije, a obavljala je i funkciju predsednice ovog udruženja u dva mandata.
Ministar za nauku i inovacije i tehnološki razvoj – Jelena Begović
Minsitarka Begović rođena je 1970. godine u Beogradu. Osnovnu i srednju školu završila je u Beogradu. Upisala je smer Hemija za istraživanje i razvoj na Hemijskom fakultetu, ali je nakon prve godine prešla na Biološki fakultet Univerziteta u Beogradu.
Tokom studiranja provela je i dve godine na Univerzitetu Britanska Kolumbija u Kanadi, nakon čega se vraća u Srbiju, gde je diplomirala na Biološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
Od 1998. godine zaposlena je na Institutu za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo Univerziteta u Beogradu. Magistrirala je 2002. godine, a 2008. godine odbranila doktorsku disertaciju iz oblasti molekularne genetike na Biološkom fakultetu. Od 2018. godine ima zvanje naučnog savetnika. Od 2014. godine je na poziciji direktora Instituta za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo. Bila je i rukovodilac Laboratorije za molekularnu mikrobiologiju u Institutu. Tokom više od 20 godina bavila se istraživačkim radom i u oblastima molekularne genetike i biotehnologije, kao i primenom istraživanja u različitim sektorima, uključujući prehrambenu i farmaceutsku industriju.
Od 2011. godine predstavlja Republiku Srbiju u Bordu guvernera – upravljačkom telu Međunarodnog centra za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, osnovanog od strane Ujedinjenih nacija, sa centrima u Italiji, Indiji i Južnoafričkoj Republici. Kroz ovu organizaciju, tokom godina obezbeđivana su značajna novčana sredstva za finansiranje naučnih projekata, konferencija i školovanja studenata iz Srbije.
K1 Televizija
Kroz brojne projekte aktivno učestvuje u implementaciji procesa transfera tehnologije, kao i u uvođenju koncepta inovacija u istraživanjima u Srbiji i regionu. Tokom godina stekla je iskustva i znanja o kompletnom procesu nastanka inovacija i njihovoj komercijalizaciji – od laboratorije do tržišta.
Poslednjih godina posvećena je mentorskom radu i pružanju pomoći istraživačima na projektima razvoja inovacija. Kao ekspert, bila je uključena u razvoj i pisanje državnih strategija, uključujući i Strategiju pametne specijalizacije Srbije.
Na samom početku pandemije, 2020. godine Vlada Republike Srbije ju je imenovala za koordinatora projekta razvoja i izgradnje laboratorija Vatreno oko u Beogradu i Nišu, koje su započele rad u 2020. godini, i na taj način je doprinela jačanju kapaciteta Srbije u testiranjima tokom pandemije.
Uz podršku države, 2021. godine uspostavila je Centar za sekvenciranje i bioinformatiku na Institutu i tako omogućila da Srbija počne da formira nacionalnu banku genomskih podataka.
Jedan je od idejnih tvoraca projekta BIO4 kampusa, koji je podržala Vlada Republike Srbije i koji treba da okupi istraživače preduzetnike i kompanije oko jedne ideje, a to je razvoj Srbije kroz razvoj biomedicine i biotehnologije.
Ministar zdravlja – Zlatibor Lončar
Rođen u Beogradu 1971. godine. Osnovnu i srednju školu završio u Beogradu, a po završetku srednje škole upisao je Medicinski fakultet u Beogradu. Naredne godine je završio pripravnički staž u Kliničkom centru Srbije. Po polaganju pripravničkog ispita, za oblast specijalizacije na matičnom fakultetu je odabrao opštu hirurgiju i položio je specijalistički ispit 2003. godine. Tokom studija, ali i po završetku istih, učestvovao je u izradi više naučno-istraživačkih radova kao autor i koautor.
Usavršavao se u inostranstvu. Završio je specijalistički kurs iz hepatobilijarne hirurgije 2001. godine u bolnici Hameršmit, u Londonu. Nakon pet godina se dodatno usavršavao u istoj bolnici. Godine 2011. završio je kurs iz transplantacione hirurgije jetre u Kings koledžu u Londonu. Bio je načelnik intenzivne nege na odeljenju Hirurgije I, Klinike za hirurgiju Urgentnog centra, Kliničkog centra Srbije od 2010. godine. Dve godine kasnije postao je direktor Urgentnog centra Kliničkog centra Srbije i pomoćnik direktora Kliničkog centra Srbije za medicinska pitanja. godine 2013. imenovan je za načelnika Odeljenja za transplantaciju.
Postavljen je na poziciju ministra zdravlja Republike Srbije 27. aprila 2014. godine kao nestranačka ličnost.
Ministar za rad, boračka i socijalna pitanja – Nemanja Starović
Rođen je 1982. godine u Novom Sadu. Završio je Karlovačku gimnaziju a potom diplomirao i masterirao na odeljenju za istoriju Filozofskog fakulteta Univerzata u Novom Sadu. Takođe, završio je i Diplomatsku akademiju Ministarstva spoljnih poslova.
Od septembra 2011. do jula 2012. godine, bio je član Gradskog veća Novog Sada, kada postaje pomoćnik gradonačelnika Novog Sada. Od jeseni 2012. godine do marta 2013. godine je bio član Gradskog veća Novog Sada za urbanizam i zaštitu životne sredine.
U Kancelariji za Kosovo i Metohiju Vlade Republike Srbije je radio od 2014. do 2016. godine. Na prvom programu Radio televizije Vojvodine od 2016. godine vodi autorsku emisiju „Ino-strane“.
Jedan je od osnivača NVO Centar za društvenu stabilnost, i član je Udruženja književnika Srbije i Matice srpske.
Za državnog sekretara Ministarstva spoljnih poslova Republike Srbije i zamenika ministra, imenovan je na sednici Vlade Republike Srbije 18. februara 2021. godine.
Ministar za brigu o porodici i demografiju – Milica Đurđević Stamenkovski
Milica Đurđević Stamenkovski je nova ministarka za brigu o porodici i demografiju Srbije. Rođena je 21. jula 1990. godine u Beogradu, opština Zvezdara. Pohađala je Osnovnu školu „Dragojlo Dudić“, a potom upisala Prvu beogradsku gimnaziju, gde je i maturirala. Posle gimnazije, upisala je Fakultet političkih nauka, na kome je stekla zvanje diplomiranog politikologa.
Interesovanje za društvena i politička zbivanja pokazivala je još od detinjstva. A odmah po sticanju punoletstva, organizovala je i prve političke skupove, i to mitinge i demonstracije za očuvanje Kosova i Metohije u sastavu Srbije, 2007. i 2008. godine, stoji na sajtu milica.djurdjević.rs.
Ministar za turizam i omladinu – Husein Memić
Rođen je 1983. godine u Novom Pazaru, gde je završio osnovnu i srednju školu. Zvanje diplomirani profesor fizičke kulture stekao je na Univerzitetu u Prištini. Zvanje mastera u oblasti turizma i hotelijerstva stekao je na Alfa univerzitetu u Beogradu.
Aktuelni je potpredsednik Sandžačke demokratske partije i bivši predsednik Gradskog odbora SDP-a.
Od 2008. do 2012. godine radio je kao stručni saradnik za sport i rekreativni turizam u Turističkoj organizaciji Novi Pazar. Licencirani je turistički vodič pri Ministarstvu ekonomije Republike Srbije od 2010. godine. Od 2008. do 2012. godine obavljao je funkciju člana Upravnog odbora Turističke organizacije Novi Pazar.
Organizator je mnogobrojnih manifestacija u oblasti sporta i član organizacionog tima za nastupe na domaćim i inostranim sajmovima turizma.
Od 2012. godine obavlja funkciju direktora Kulturnog centra Novi Pazar. Pokretač je i organizator mnogobrojnih kulturno–umetničkih manifestacija, gde je kroz potpunu rekonstrukciju institucije stvorio najsavremenije uslove za kvalitetnu organizaciju svih kulturno-umetničkih događaja.
Dobitnik je nagrade Zadužbina Rodoljuba Nićiforovića za 2018. godinu za doprinos u kulturi, kao i priznanja Kulturni obrazac 2019. godine, koje Ministarstvo kulture i informisanja Vlade Republike Srbije dodeljuje za posvećen rad na korist naše kulture.
Ministar kulture – Nikola Selaković
Rođen je 1983. godine u Užicu. Završio je Šestu beogradsku gimnaziju i osnovne i master studije na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, na kome je trenutno doktorand. Završio je Visoke studije odbrane i bezbednosti kao pripadnik osme klase. Od 2009. do 2012. godine zaposlen je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu kao asistent na Katedri za pravnu istoriju i drži nastavu na predmetima Uporedna pravna tradicija, Srpska pravna istorija i Retorika. Član je i osnivač Srpske napredne stranke, u kojoj je obavljao funkcije koordinatora Pravnog saveta, člana Predsedništva od 2012. godine i potpredsednika Glavnog odbora u periodu od 2014. do 2016. godine.
Obavljao je dužnost ministra pravde i državne uprave u Vladi Republike Srbije u periodu od 2012. do 2014. godine, a potom ministra pravde u periodu od 2014. do 2016. godine. Odlukom predsednika Republike Aleksandra Vučića 31. maja 2017. godine postavljen je na funkciju generalnog sekretara predsednika Republike, koju je obavljao do 27. oktobra 2020. godine.
Dužnost ministra spoljnih poslova Republike Srbije obavljao je u periodu od 2020. do 2022. godine.
Ministar za brigu o selu – Milan Krkobabić
Rođen je 1952. godine u Kačarevu. Diplomirao je na Ekonomskom fakultetu u Beogradu.
Radno i stručno iskustvo stekao je radeći na bankarskim i finansijskim poslovima – od bankarskog pripravnika do direktora finansijske organizacije.
Od 2008. godine, kada je prvi put biran za odbornika u Skupštini grada Beograda, do 2012. godine, obavljao je funkciju zamenika gradonačelnika Beograda.
U tom periodu, kreirao je prepoznatljivu socijalnu politiku Grada Beograda, koja je postala uzor drugim gradovima u našoj zemlji, a čiji su elementi: 13. penzija, poseban vid pomoći najugroženijim penzionerima, besplatan gradski prevoz za sve građane starije od 65 godina, briga o osobama sa invaliditetom i deci sa smetnjama u razvoju, kao i rešavanje problema izbeglih i raseljenih lica.
Inicijator je i kreator prvog celovitog koncepta socijalnog preduzetništva u našoj zemlji, kojim se, pored javnog i realnog sektora privređivanja, otvara i treći – sektor socijalnog preduzetništva.
Od avgusta 2016. godine obavljao je funkciju ministra bez portfelja u Vladi Republike Srbije zaduženog za regionalni razvoj i koordinaciju rada javnih preduzeća.
Nakon formiranja Ministarstva za brigu o selu 2020. godine izabran je za resornog ministra.
U periodu od 2020. do 2022. godine, pored zadrugarstva, u oblasti egzistencije uspešno su realizovani programi dodele bespovratnih sredstava za kupovinu seoske kuće sa okućnicom na teritoriji preko 100 jedinica lokalne samouprave, kojim je 1.100 porodica, tačnije više od 2.200 ljudi sa 800 dece rešilo stambeno pitanje i u okviru svog domaćinstva pokrenulo poljoprivrednu ili neku drugu aktivnost, što je osnova za održivi razvoj sela.
U okviru Programa rešavanja potreba prevoza seoskog stanovništva, ukupno 35 jedinica lokalnih samouprava koje pripadaju devastiranim i nerazvijenim područjima je ostvarilo pravo na bespovratna sredstva za kupovinu mini buseva i obezbeđen je prevoz za ukupno 847 sela u brdsko planinskim područjima na teritoriji tih lokalnih samouprava, koji će dnevno prevoziti više od 3.800 stanovnika.
Jedan je od osnivača i predsednik Partije ujedinjenih penzionera Srbije (PUPS, a u periodu od 2008. do 2020. godine biran je za odbornika u Skupštini grada Beograda i za narodnog poslanika u više saziva Narodne skupštine Republike Srbije, kao i za predsednika poslaničke grupe PUPS-a.
Ministar sporta – Zoran Gajić
Rođen je 1958. godine u Pančevu. Magistar je odbojke. Od 1988. do 1993. godine bio je asistent za odbojku na Fakultetu za fizičku kulturu u Novom Sadu, od 2000. do 2002. godine profesor odbojke na Fakultetu za trenere u Beogradu, a 2015. godine predavač na predmetu Odbojka na Fakultetu za trenere u Novom Sadu.
U periodu od 1980. do 1988. godine bio je glavni trener kampa pokrajine Vojvodina i trener juniorske reprezentacije pokrajine Vojvodina. Od 1980. do 1983. organizovao je i vodio grupe odbojkaša početnika starosti od 9 do 11 godina. Od 1987. do 1992. godine bio je trener muške juniorske reprezentacije Jugoslavije. U okviru rada na edukaciji trenera, držao je predavanja na seminarima u Jugoslaviji, Srbiji, Bosni i Hercegovini, Sloveniji, Grčkoj, Turskoj, Rusiji, Iranu i Mađarskoj, na teme od početne obuke odbojkaške tehnike do rada sa vrhunskim ekipama. U klupskoj karijeri, osvojio je osam titula prvaka Jugoslavije, Grčke, Turske, Rusije i Azerbejdžana, i tri titule pobednika Kupa Jugoslavije, Grčke i Turske. Reizabran je za predsednika Odbojkaškog saveza Srbije 2020. godine odlukom 44 od 50 delegata na redovnoj, izbornoj Skupštini OSS.
Ministar informisanja i telekomunikacija – Dejan Ristić
Rođen je u Beogradu 1972. godine. Završio je Dvanaestu beogradsku gimnaziju, a zatim diplomirao istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Pohađao je specijalizovane edukacije u Jerusalimu i Londonu iz oblasti državne uprave i istraživanja Holokausta.
Radio je u Arhivu Srbije i kao savetnik u Ministarstvu rada i socijalne politike, gde je bio zadužen za zaštitu vojnih memorijala, mesta stradanja i kulture. Nakon toga, 2012. godine, posle smene Sretena Ugričića, bio je postavljen vršioca dužnosti Narodne biblioteke Srbije. Od septembra 2013. do bio je državni sekretar u Ministarstvu kulture, u više mandata. Vlada Srbije imenovala ga je 12. maja 2021. za v.d. direktora Muzeja žrtava genocida.
Dejan Ristić prvi put je izabran za narodnog poslanika u 14. sazivu kao treći na listi Aleksandar Vučić – Srbija ne sme da stane, mandat mu je potvrđen 06. februara 2024. godine. U 14. sazivu deo je poslaničke grupe ALEKSANDAR VUČIĆ – Srbija ne sme da stane.
Ministar za javna ulaganja – Darko Glišić
Darko Glišić, rođen je 28. maj 1973. Srpski je inženjera geodezije, političar, predsednik opštine Ub i predsednik Izvršnog odbora Srpske napredne stranke, kao i nekadašnji narodni poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srbije.
Nakon završene Srednje geodetske škole u Beogradu, upisao se 1993. godine u Višu građevinsko-geodetsku školu u Beogradu, koju završava i stiče zvanje inženjera geodezije.
U Srpsku radikalnu stranku se učlanio 1997. godine, gde je odmah izabran za potpredsednika okružnog odbora za Kolubarski okrug, a 2000. godine za predsednika tog odbora.
Predsednik Skupštine opštine Ub je bio tokom 2005. i 2006. godine. Biran je za narodnog poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srbije na parlamentarnim izborima 2003. i 2008. godine.
Prilikom unutrašnjem raskola u Srpskoj radikalnoj stranci 2008. godine, napušta stranku i postaje jedan od osnivača Srpske napredne stranke. Odmah po osnivanju nove stranke, izabran je za predsednika stranačkog okružnog odbora za Kolubarski okrug.
Za predsednika opštine Ub je prvi put izabran nakon izbora 2012. godine. Na Skupštini Srpske napredne stranke 28. maja 2016. godine, izabran je za predsednika njenog Izvršnog odbora.
Biran je za predsednika opštine i 2016. odnosno za treći mandat 22. avgusta 2020. godine, a našao se i na mestu ppredsednika Izvršnog odbora Srpske napredne stranke (SNS).
Ministar za evropske integracije – Tanja Miščević
Tanja Miščević rođena je 1966. godine u Zemunu, gde je završila osnovnu i srednju školu.
Redovni je profesor Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Beogradu na Odeljenju za međunarodne i evropske studije. Diplomirala je na smeru Međunarodni odnosi Fakulteta političkih nauka u Beogradu 1989, magistrirala 1997. godine, a doktorat političkih nauka stekla 2002. na istom fakultetu.
Autor je dve knjige i većeg broja naučnih monografija i članaka iz oblasti teorije i prakse funkcionisanja međunarodnih vladinih organizacija, politike proširenja EU, Procesa stabilizacije i pridruživanja, kao i odnosa Srbije i Evropske unije.
U periodu od 2005. do 2008. godine bila je direktorka Kancelarije za evropske integracije Vlade Srbije i članica pregovaračkog tima Srbije za zaključivanje Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju sa EU. Tokom 2007. vodila je pregovarački tim Republike Srbije za pregovore za zaključivanje Sporazuma o viznim olakšicama i Sporazuma o readmisiji između Republike Srbije i Evropske unije.
Bila je potpredsednica Agencije za borbu protiv korupcije u periodu od 2009. do 2011. godine. U periodu od 2010. do 2012. bila je državna sekretarka Ministarstva odbrane Vlade Republike Srbije.
Vlada Republike Srbije postavila ju je za šefa tima za pregovore o članstvu Republike Srbije sa Evropskom unijom u avgustu 2013. i ovu funkciju je obavljala do avgusta 2019. godine. Od novembra 2019. bila je zamenica generalnog sekretara Regionalnog saveta za saradnju.
Potpredsednik Vlade – Aleksandar Vulin
Rođen je 1972. godine u Novom Sadu. Osnovnu školu završio je u Novom Sadu, gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Kragujevcu.
Vulin bio je pomoćnik direktora marketinga u firmi „Super pres“ od 2000. do 2002. godine. Nakon toga, bio je direktor marketinga u firmi „Color press“ od 2003. do 2007. godine, a zamenik generalnog direktora „Color media international“ od 2007. do 2012. godine. Bio je kolumnista listova Svet, Nacional, Centar, politički komentator Radio Indeksa, odgovorni urednik nedeljnika Pečat. Političku karijeru počeo je u Savezu komunista-Pokret za Jugoslaviju (SK- PJ), gde je došao do mesta generalnog sekretara. Jedan je od osnivača Jugoslovenske levice (JUL), gde je bio portparol, kao i zamenik predsednice Direkcije JUL-a. Bio je i predsednik Jugoslovenske revolucionarne omladine.
Godine 1998. podneo je ostavku na sve funkcije u JUL-u, nakon formiranja Vlade SPS-a, SRS-a i JUL-a. To mu se nikako nije dopalo, kažu da je na sastanku GO JUL-a izgovorio: „Dosta nam je ratnih bubnjeva. Moramo se okrenuti dijalogu sa Zapadom“. Bio je i protiv ulaska SPO u Saveznu vladu, a neposredno pre bombardovanja nagađalo se da li je dao ostavku, ili je razrešen svih funkcija.
Vulin je 2000. godine osnovao Partiju demokratske levice, koja je juna 2002. godine ušla sa Demokratskom socijalističkom partijom Milorada Vučelića u kolektivno članstvo SPS-a.
Osnovao je Pokret socijalista 2008. godine i od tada se nalazi na čelu te partije. Novembra 2010. godine Pokret socijalista je napravio koaliciju sa Srpskom naprednom strankom, Novom Srbijom i Pokretom „Snaga Srbije“. Za direktora vladine Kancelarije za Kosovo i Metohiju imenovan je 2012. Aprila 2013, nakon što je Srbija u Briselu parafirala sporazum sa Prištinom, najavio je ostavku na tu funkciju, ali se kasnije predomislio. Nakon rekonstrukcije Vlade postao je ministar bez portfelja zadužen za Kosovo i Metohiju.
Ministri bez portfelja: Novica Tončev, Đorđe Milićević, Usame Zukorlić, Nenad Popović, Tatjana Macura
Tatjana Macura
Tatjana Macura rođena je 29. aprila 1981. godine, živi u Zemunu, a po obrazovanju je strukovna ekonomistkinja.
U privatnom poslu je od 2007. godine, u oblasti telekomunikacija.Predsednica je Udruženja Mame su zakon od 2019. godine.
Političku karijeru započela je u pokretu Dosta je bilo, gde je bila članica Glavnog odbora. Ovaj pokret napustila je 2018, i sa grupom kolega osnovala Stranku moderne Srbije. Na funkciji kopredsednice Stranke moderne Srbije bila je od 2018. do 2020. godine.
U 11. sazivu skupštinskom savezu bila je članica Odbora za ljudska i manjinska prava i ravnopravnost polova, Odbora za kulturu i informisanje i Odbora za prava deteta, i zamenica člana Odbora za rad, socijalna pitanja, društvenu uključenost i smanjenje siromaštva, i jedna od koordinatorki Ženske parlamentarne mreže.
Đorđe Milićević
Rođen je 1978. godine u Valjevu. Po zanimanju je diplomirani ekonomista. U četiri mandata (2004, 2008, 2012. i 2016. godine) biran je za odbornika Skupštine grada Valjeva.
Obavljao je funkciju potpredsednika Skupštine opštine Valjevo 2004. godine.
U sazivu od 2008. do 2012. godine bio je član Zakonodavnog odbora, Odbora za omladinu i sport, Odbora za pravosuđe i upravu, kao i zamenik člana u Odboru za evropske integracije i u Odboru za ustavna pitanja.
U sazivu od 2012. do 2014. godine bio je član Odbora za administrativno-budžetska i mandatno-imunitetska pitanja, Odbora za evropske integracije, Odbora za odbranu i unutrašnje poslove i bio je zamenik člana Odbora za ustavna pitanja i zakonodavstvo.
U istom sazivu bio je i član Parlamentarne skupštine Saveta Evrope.
U sazivu od 2014. do 2016. godine bio je član Odbora za administrativno-budžetska i mandatno-imunitetska pitanja i zamenik člana Odbora za ustavna pitanja i zakonodavstvo, Odbora za odbranu i unutrašnje poslove i Odbora za finansije, republički budžet i kontrolu trošenja javnih sredstava.
U tom sazivu vršio je i funkciju potpredsednika Narodne skupštine Republike Srbije.
U sazivu od 2012. do 2014. godine bio je zamenik predsednika poslaničke grupe, a funkciju predsednika poslaničke grupe Socijalističke partije Srbije u Narodnoj skupštini Republike Srbije obavljao je od septembra 2015. godine.
U sazivu od 2020. do 2022. bio je zamenik člana Delegacije u Parlamentarnoj skupštini Procesa saradnje u Jugoistočnoj Evropi, zamenik predsednika Odbora za administrativno-budžetska i mandatno-imunitetska pitanja, kao i član Odbora za spoljne poslove i Odbora za evropske integracije.
U aktuelnom sazivu Narodne skupštine Republike Srbije je zamenik predsednika poslaničke grupe Ivica Dačić – Socijalistička partija Srbije, i član je Delegacije u Parlamentarnoj skupštini Saveta Evrope.
Član je Socijalističke partije Srbije od 1996. godine.
Od 2002. do 2021. godine obavljao je funkciju predsednika Gradskog Odbora Socijalističke partije Srbije Valjevo.
Od 2007. godine član je Glavnog odbora Socijalističke partije Srbije, iste godine izabran je za portparola Glavnog odbora Socijalističke partije Srbije.
Član je Predsedništva Socijalističke partije Srbije od 2015. godine. Za potpredsednika Socijalističke partije Srbije izabran je 2019. godine.
Novica Tončev
Rođen je 1962. godine u Nišu. Osnovnu i srednju školu završio je u Surdulici. Akademske studije Građevinskog fakulteta u Nišu, na Odseku visokogradnje, završio je sa najvišom ocenom.
Doktorand je Građevinskog fakulteta u Nišu. Objavio je nekoliko stručnih i naučnih radova iz oblasti građevine, a trenutno piše naučni rad na temu „Moderne tavanice u savremenoj gradnji”. Svoje znanje potvrdio je dugogodišnjim vođenjem porodične kompanije „Tončev gradnja”, koja uspešno posluje više od trideset godina.
Od 1990. do 2000. godine bio je predsednik Mesne zajednice Božica, a od 1996. do 2000. godine i član Izvršnog saveta Skupštine opštine Surdulica. U periodu od 2000. do 2004. godine obavljao je funkciju potpredsednika Skupštine opštine Surdulica, od 2008. do 2014. godine predsednika Opštine Surdulica, a od 2014. do 2020. godine predsednika Skupštine opštine Surdulica.
Za narodnog poslanika biran je od 2014. godine do 2022. godine kao kandidat Socijalističke partije Srbije.
Za ministra u Vladi Republike Srbije prvi put je izabran 2020. godine dobivši zaduženje za unapređenje razvoja nedovoljno razvijenih opština.
Član je Glavnog odbora Socijalističke partije Srbije od 2010. godine, a potpredsednik partije od 2017. godine.
Kao istaknuti fudbalski radnik obavljao je funkciju potpredsednika Fudbalskog saveza Srbije, bio član Izvršnog odbora i član Odbora za hitna pitanja Fudbalskog saveza Srbije.
Navija za fudbalski klub Radnik iz Surdulice, na čijem čelu je bio i kao predsednik kluba.
Od 2008. do 2012. godine predstavljao je Republiku Srbiju u Veću lokalnih i regionalnih vlasti Saveta Evrope u Strazburu.
Usame Zukorlić
Predsednik Stranke pravde i pomirenja Usame Zukorlić biće novi ministar u Vladi Republike Srbije. Zukorlić će biti imenovan na poziciji ministra bez portfelja, kome će naknadno biti dodeljena oblast koju će voditi. SPP je i u prošlom mandatu imala ministarsku poziciju, tada je Edin Đerlek vodio brigu o ravnomernom regionalnom razvoju. Pored njega u „Nemanjinu“ će se useliti kao ministri bez portfelja i Novica Tončev, Đorđe Milićević i Nenad Popović.
Usame Zukorlić je rođen 1992. godine i srpski je političar i pravnik, ujedno je i najmlađi ministar u ovoj vladi. Od 2021. obavlja funkciju predsednika Stranke pravde i pomirenja (SPP). Oženio se 2012. godine i ima četvoro dece. Pored maternjeg bošnjačkog, govori i engleski i arapski jezik.
Nenad Popović
Dr Nenad Popović je rođen u Tuzli 1966. godine. Otac Nemanja Popović je univerzitetski profesor i akademik Ruske akademije prirodnih nauka, a majka Danica profesorka istorije. Krsna slava Popovića je Lazareva subota.[1]
Srednju školu je završio u Tuzli, a diplomirao 1992. godine na Mašinskom fakultetu u Beogradu. Magistrirao je i doktorirao na Ekonomskom fakultetu u Moskvi. Završio je 10. klasu Visoke škole bezbednosti i odbrane 2021. godine. Govori ruski i engleski jezik.
Predavao je na Ekonomskom fakultetu Moskovskog državnog univerziteta Lomonosov, kao i na Ekonomskom fakultetu Moskovskog državnog rudarskog univerziteta.
Objavio je osam knjiga i više od 120 naučnih radova iz različitih oblasti, uključujući oblasti ekonomije, regionalnog razvoja, menadžmenta, ekonomskih odnosa Srbije i Rusije, kao i ekonomskog razvoja južne srpske pokrajine Kosova i Metohije.
ABS Elektro, kompanija koju je Popović osnovao pre 25 godina, počela je kao kompanija za prodaju i proizvodnju aluminijumske elektrotehničke opreme i sistema automatizacije za fabrike. Danas ova korporacija broji 3.000 zaposlenih u osam kompanija i naučnih instituta u Rusiji. Korporacija je vodeći snadbevač elektrotehničke opreme za energetska, hidroelektrična i hidronuklearna postrojenja u Rusiji i regionu.
Popović je započeo karijeru u državnoj službi 2005. godine kao šef Ekonomskog tima za Kosovo i Metohiju i zamenik predsednika Koordinacionog tela Vlade Republike Srbije za Preševo, Bujanovac i Medveđu.
Bio je član parlamenta od 2008. do 2012. godine kao poslanik Demokratske stranke Srbije, a takođe i potpredsednik Narodne skupštine Republike Srbije u periodu od 2012. do 2014. godine.
Za najnovije biznis vesti iz Srbije i sveta, pratite nas na našoj Instagram stranici.
Možda vas zanima
Najnovije iz rubrike
VREMENSKA PROGNOZA
Beograd
Novi sad
Kursna lista
Kriptovalute
Preporuka
